Zuhal Olcay - Kara Güvercin

Şöminenin bir köşesinde sen
Bir köşesinde ben
Aramızda alev, alev, alev
Sırtımızda soğuk
Ve kor bakışlarımız donuk
Elimizde içki içilmedikçe
İki dudak arasında bir kaç hece
Yorgun kara bir güvercin gagasında
Söz oluyor
Acı dil, şiddet ve fırtına
Her yer fora, her şey alabora
Çirkin eller, gözler serseri
Gelen lekeli, giden lekeli
Çelişki, histeri, kişilik
Sevgi çemberi delik deşik
Ben yatak ucuna ilişmiş
Ellerim kenetli, gözlerim yerde
Sen pencerede
Camda buğulu bulut
Damla, damla zehir düşmekte gövdelere
Bir piyano
Geçmişin parmakları usta
Sen beyaz ben siyah tuşlarda
Gamlarımız notaya dönüşüyor
Atonal alışkanlıklarımızla
Söndü şömine
Gün kelepçeli
Sen ve ben zından içinde
Birbirimize kelepçeli
Yıkılmış piyanonun sinesinde
Kara güvercin öylece yatıyor
Korkudan kocaman olmuş şimdi
Ölü gözleri, ölü gözleri