Zuhal Olcay - Ayrılık Da Sevdaya Dahil

Açılmış sarmaşık gülleri, kokularıyla baygın
En görkemli saatinde yıldız alacasının.
Gizli bir yılan gibi yuvalanmış içimde keder.
Uzak bir telefonda ağlayan yağmurlu, genç kadın.
Çünkü ayrılık da sevdaya dahil,
Çünkü ayrılanlar hala sevgili.
Rüzgar uzak karanlıklara sürmüş yıldızları,
Mor kıvılcımlar geçiyor dağlık yalnızlığımdan.
Onu çok arıyorum, onu çok arıyorum.
Her yerinde vücudumun ağır, yanık sızıları.
Çünkü ayrılık da sevdaya dahil,
Çünkü ayrılanlar hala sevgili.
Ayışığına batmış karabiber ağaçları, gümüş tozu
Gecenin ırmağında yüzüyor zambaklar.
Yaseminler unutulmuş, tedirgin gülümser
Çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var.
Çünkü ayrılık da sevdaya dahil,
Çünkü ayrılanlar hala sevgili.