Nil Burak - Yol Yorgunu

Hatırlarım son geceyi o an yazılmıştı asıl kader
Sen gittin resmin ağladı yüzündeki inkarı dudakların sakladı
Unutmadım son heceyi nasıl yayılmıştı eve keder
Kurumuş çiçeklerin yastığımdaki kokun vede o son mektubun
Saçlarım tutuştu sanki içimde bir telaş
Böyle mi ayrılacaktık böyle mi arkadaş
Yol yorgunu yüreğim dayanmadı
Senden sonra onu hiç gören olmadı
Yol yorgunu yüreğim dayanmadı
Senden sonra da hiç gören olmadı gören olmadı