Nilüfer - Vefa

Bir ömür dinlenmeden
Sevip de sevilmeden
Sessizce kırgın gelip de geçtin
Hayatın çemberinden
Hiçbir haber vermeden
Kimseye görünmeden
Gizlice bir gül koyup da geçtin
Gönlümün şu bahçesinden
Hasret her şeyden acıymış
Sen gidince anladım
Vefa bir semtin adıymış demiştin
Unutmadım
Hasret her şeyden acıymış
En sonunda anladım
Hayat tozpembe masalmış
İş işten geçince ben hatırladım
Kimseyi incitmeden
Hiç vakit kaybetmeden
Zamansız birden uçup da gittin
Avucumdan ellerimden.