Nilüfer - Haziran Vakti

Kendimden beklemezdim hiç
Yıkılınca kalkmayı
Korlardan geçip yana yana
Ateşi yeniden yakmayı
Duysaydım inanmazdım tövbe
Ben miyim bu savaşçı
Tanısaydım seni daha önce
Öyle mi korkarak yaşardım aşkı
Geciktin ne diye bugüne kadar
Gözünde endişe yüzünde bahar
Yanında eski yaraların da var
Hayli ağır hasar
Çıktın geldin Haziran vakti
Ben de çiçeklendim yine
Bitmez ki bu dünyanın derdi
Biz bir sevişelim (kavuşalım) hele
Sınandık nelerle hem de
Sevinçle kederle
Gel uyu koynumda artık
Günlerce gecelerce
Başını yastığa koy sonra
Yüzünü yüzüme sür
Çiğnenmek için bütün kurallar gel
Ruhum da bedenim de hür.