Nakris - İz

Ne zaman izlesem Bi yandan iz bırakırsın
bu tat kalır aklımda Kal umutları sakla san
salınmış etkiker tetikler bitirir derinden
Uzanır hayaller yerinden Düşerim dibimden
Böyle geldi böyle gitmez bu böyle bitmez
Yerini dolduramaz gelenler gideni belli etmez
hiç bişey Bildiğin değil sandığın umduğun değil
.. Geçen vakitle harcanır emanetim bedenim
Hiç somurtma gül biraz Bi çare üret yol ayaz
Susatır hayaller biraz da süsleyenler iz yapar
İnanırım ben anlat sen sonuna gelinir illa
Rüzgarında tenha döndürüyor dünya
uzaklarda görünmez bu insan hali
için dışın bir değilse bozuk düzen adi
kafanı karıştırmasın bi hayin
kusurlu halim benim sonunda zalim görür mükafat adil
Uslandırır yaptıkların gördüklerin rüya
İçlenirim kayıplara sen izlesende güya
kim kiminle sırdaş kalır yok olur yoldaş
sor soruştur uzlaş bu can da ruhu bulsak
tüm bildiğimiz kötülükleri unutum yol alsak
gülüşsek yüz yüze içten kalıp bir anda durulsak
bulunsak güzelliklerin içinde buluşsak
bir an uyansak uykudan uyanmaz oldu uykular
nereyi güzel yaparsan güzelleşir bu manzara
sen aydın ol bırak karanlık işlemez ki ozaman
az dan um çıkarsız ol bi yanda sabırlı ol
zamanla bil olduğun bu yer de kalmıcaz yavaşla
gizli kalmaz bilirsin dirilsin içinden birisi
ne yaptıysan çekersin sen sanma yanına kalır kağırın
....dününle bağlı yarın..gönülde saklı aydınlıklar
içindeyken.... geceyi yağmur aldı
Nakarat
sor ne geçer kendine
kaça bölünür aklım ben diye
sersemletir insanı insan
çıkarsız olursa olsun olursan olursun