Mustafa Yıldızdoğan - Oğlum

Bu oyuna bir son versem
Kalemimi kendim kırsam
Abi eğer ben gidersem
Oğlum sana emanet
Bana benzer, tez kırılır
Tez köpürür, tez durulur
Çok içlidir, tez darılır
Oğlum sana emanet
Elini tut, yolu açık
Düşer belki daha çocuk
Gözü kara ama küçük
Oğlum sana emanet
Baba sabah gelir desen
İnanır o ne söylesen
Önce Allah ve sonra sen
Oğlum sana emanet