Mustafa Bozkurt - Yüreğim Kanıyor

Sakin göllerin kuğusuyduk
Salınarak suyun yanağından
Yarılan ekmeğin buğusuyduk
Gözüm yeşeriyor yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
Gözüm yeşeriyor yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
(ŞİİR)
Biri saksımızı çiğneyip gitti
Biri duvarları yıktı camları kırdı
Fırtına gelip aramıza serildi
Bir milyon kere çoğaltıp hüzünleri
Her şeyi kötüledi bizi yaraladı
Biri şarabımızı döktü soğanımızı çaldı
Biri hiç yoktan vurdu kafes te kuşumuzu
Ciğerim yanıyor Yüreğim Kanıyor olmasaydı
Olmasaydı sonumuz böyle
Gözüm yeşeriyor yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
Gözüm yeşeriyor yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
Dağlarda çoban ateşiydik
Dolanarak mavzer yatağında
Ceylanın pınara inişiydik
Göğsüm daralıyor yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
Göğsüm daralıyor yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
(ŞİİR)
Birer yolcuyduk aynı ormanda kaybolmuş
Aynı çıtırdı ile ürperen birer serçe
Hep aynı yerde karşılaşırdık tesadüf bu
Birer tomurcuktuk hayatın kolların da
Birer çiğ damlasıydık bahar sabahın da Gül yaprağın da
Dedim ya hiç yoktan susturuldu şarkımız
Yüreğim Kanıyor bitmeseydi
Bitmeseydi bizim öykümüz böyle
Göğsüm daralıyor yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
Göğsüm daralıyor yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
Göğsüm daralıyor yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
Göğsüm daralıyor yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
Göğsüm daralıyor yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
Göğsüm daralıyor yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle