Murat Yılmazyıldırım - Hindistanname

Derdime deva eyler gülde öten bülbül
Sonra çabucak uçup uzak doguya kanat çirpar
Çilenin ünü çoktur gönül aynamda
Beklerim yarin iyi eden nefesini
Hicranlar çogaltan göçmen dünyamda
Tütsünün dumani kaplar loslasmis odami
Yilan dansi yapar... benimle... genç bir maharaja...
Hari Krishna... Hari Krishna
Krishna Krishna Hari Hari
Hari Rama... Hari Rama
Rama Rama Hari Hari...
Neyin vuslatina veririm konusan kalbimi
Olgun meyveler gibi sarkarim agaçlarin dallarindan
Günahlar muslugundan kan renginde saraplar içerim
Ay isigi altinda topraga çöküp
Meditasyon yaparim gökyüzüne açilan
Bir Demet ask zamani satin alip ruhumu dinlendiririm
Arinarak çikarim Ganj'in en berrak oyugundan
Hari Krishna... Hari Krishna
Krishna Krishna Hari Hari
Hari Rama... Hari Rama
Rama Rama Hari Hari...
Kabilelere kosarim kollarimi çiçek yapip
Gözlerimle öperim yanima gelenlerin yanaklarindan
Susayan dudaklara açarim avuçlarimi
Dökülürüm isiklar gibi kanayan yaralardan
Tapinirim sonsuz aski bana sunan Tanri'ya
Ilahi yol alislarimin besiginde
Büyülü bir kesis olurum düslemler askina...
Hari Krishna... Hari Krishna
Krishna Krishna Hari Hari
Hari rama... Hari rama
Rama rama hari hari...