Murat Koçlardan - Hala Onu Severken

Saçları yüzüne çarpar
Sonbahar rüzgarında
Bir gök gürültüsüyle
Şehirde yalnızken
Görmezden gelirsin
Görmezden gelirsin
Denizin damlası
Düşer taze taze
Dudağının üstüne
Yağmurda yalnızken
Bilmezden gelirsin
Bilmezden gelirsin
Çok zaman geçer
Kendini kandırırsın
Hissizleşir kalbin
Eski bir fotoğrafta
Canlanır gözyaşın
Hala onu severken
Hala onu severken
Çok zaman geçer
Kendini kandırırsın
Hissizleşir kalbin
Eski bir fotoğrafta
Canlanır gözyaşın
Hala onu severken
Hala onu severken
Kuş gibi vurulursun
Kanın sızmaya başlar
Bir tüfeğin sesiyle
Göklerde yalnızken
Duymazdan gelirsin
Duymazdan gelirsin
Toprağa süzülürken
İnce bir korku kaplar
Rüzgarın ıslığında
Kendinle yalnızken
Ölmezden gelirsin
Ölmezden gelirsin
Çok zaman geçer
Kendini kandırırsın
Hissizleşir kalbin
Eski bir fotoğrafta
Canlanır gözyaşın
Hala onu severken
Hala onu severken
Çok zaman geçer
Kendini kandırırsın
Hissizleşir kalbin
Eski bir fotoğrafta
Canlanır gözyaşın
Hala onu severken
Hala onu severken