Melih Yetik - Gökyüzü

Zamanla düzelmeyecek biliyorum çünkü ardından gitti şehir,
Artık seni benden güzel anlatamaz hiç bir şiir.
Kalanlarla yaşanmıyor hep kendimi yıprattım,
Herkese her şey oldum da bir kendime hiç bir şeyim.
Savaşmak istiyordum hislerim yoruldular.
- Beni bi kaldırım taşında buldular.
Ömrüm böyle geçti sol yanımdan vurdular,
"Umutlarımı teslim ettim kimsesizler yurduna!"
Kendime sinirimden dağıttım bir yerleri,
Kendi dostu kendi insanın yalan diğerleri
Bulmak istiyorum içinde kaybolduğun yerleri,
Doğru değillermiş gördük hep yalan diyenleri.
(BİR GÜN)
Kendini kaybedersin ararsın da bulamazsın.
Beni öldürebilirsin de sırtımdan vuramazsın.
Ölüm seçimdir, zaten seçimler de ölümdür,
Büyüdükçe küçümsediğinden hayaller kuramazsın.
Yelken açtı şehirlerden pis piyonlara,
Hayat acımasızdır seni zamana ispiyonlayan
Bitirsin istiyorsalar, benden gizliyor babam
Güneş doğmayacaktı yol aldık sisli yollara.
Bu yüzden!
Gözümde tütemiyorsun gözümdeki yaştan,
Dönmek istiyordu gitmek istiyor bu yaşta
Ben en çok kendimden korkarım da yenilmem bu akşam,
Gökyüzüm kumaştan kapanıyorsa gözlerim yavaştan.
Siyahtan hallice bir kahverengisin,
Bilirsin hayat değil bu insanlar kahreder bizi.
Seni sevmiyorum diyecektim ağzımdan aldın.
Seni anlatmak istemiştim boğazımda kaldın.
Şimdi!
Tutupta diyemezsin hiç savaşmadın,
Tükendim anlamıyorlar odamda lamba açmadım,
Ben, kendime geldim ruhum hiç yanaşmadı,
"Masum hayallerimin serseri arkadaşları"
Gözlerim ağlıyorsa karıştığım her bir yolları,
Bir insandan her şey olur da önce kendi olmalı.
Herkese yetti kalbim bir kendime sevgi dolmadım,
Kendimi tanıdım artık tanıştığıma memnun olmadım.
(Üzgünüm)
Şu satırları sende artık görmesen de olur
Yarınlara yazdım ben de ne kadar özlesem de onu
Olmuyor be dostum...
Dünya benden cevap bekliyorsa, cevabım artık dönmesen de olur.
Söz:Melih Yetik