Mehmet Özkan - Bir Kaç Hatıra

Gülmek, bu kelime uzun zamandır ırak.
Ugramaz yüz atlarıma, unuttum çoktan.
Yari beklemek kutuplarda ateş gibi.
Donarken,bir yanda erimek gibi.
Saçlarında uçuşan umutlarım var.
Sana çıkmayan tüm yollardan ahım var.
Manzarası sen olmayan pencerelerden,
Bakan bu gözlerime kastım var.
Ağzından duymamıştım hiç sevgini.
O gün tüm papatyalara kin kustum.
Ellerinle parçaladın bu son umudu.
Sevgi yazarken hep, özlem okudum.
Bir kaç hatıra, bir ekşi yüz, biraz sen.
Koskoca Bir asra beraber sığamadık.
Seni sözünü tutar sanmıştım.
Unuttum say nasılsa sevdi diye saymıştım.
NAKARAT :
Bu yaz kime ferahtın, çünkü çok üşüdüm burda
Gözlerinden gelen tebessüme ihtiyacım var
Herşey silinip,,unutulup gitsede
Bu hayattan bir ''SEN'' alacağım var.
Dallardan dolup taşan meyvesin
Falında sen çıkan bu kahvemin telvesisin
Gözlerimin feri hatta sevgi selimsin
Ne gariptir ki zora gelince herkes gibisin ?
İKİNCİ VERSE :
Umudumla dokuduğum bu sevgi kazağında,
Her bir zerresinde var bir yama.
Terzi dikemezmiş kendi söküğünü.
Kimsen kalmayınca mı anladın üşüdüğünü ?
Gecenin derinliğinden topladım adını.
Adını andıkça,içimdeki bu ateş harlanır.
Gökyüzünden bir yağmur olup yağsan yeryüzüne,
Ben dışında ne var ne yok herşey ıslanır.
Islatır,yanaklarımı adının tonları.
Tüm içimdeki herşey bir sele kapılıp.
Gitsede bir yerlerde hep biraz sen kalır.
Çok zor bu kahır özlem bastırır çığlığı.
Gidince yorgan sanıp çektim üstüme karanlığı
Unuttum ışığı nasıldı dünya aydınlığım
Açtığın bu yarayı her gün kanatırım
Kabuk tutmasın bir o var senden hatrı sayılır
Bunca nefretin yuvası var içimde fakat;
Çocukluğumdaki bayram sabahını beklemek gibisin.
Bir annenin çocuğuna ak sütü gibi
Hala saf ve duru paksın,benim için...