Meftun Arun - Düşün Daha

Yine olduramadık bu ilk baharı
gece koynuma dolanan yalnızlık
karalar bağladı manzaramı
aynı hafta kovulan kuşluk vaktine merhaba mı bu?
kendime hallice nefretim yine kendi kendime bi hallerim
yine neye gebe hallerim
otur kalk düşün daha
kaburgamın merhametine özlemi
otur kalk düşün daha
gökyüzü kusmuş iğrenç geceyi
otur kalk düşün daha
otur kalk düşün daha
elim avcuma sığmaz
suratıma merhem aradım onlarca tokat daha
beni yıkamaz ve de öldüremezsin
bir tebessümle gidersin anca
yarınıma saklan dünümü unut sen
ayaklarımda ki gururum değil
tanrı çekti yer çekimini
bünyem manik atakta halisünasyon oldun
yanımda kim var odamda kim
göz çukurlarımdan sarkıtıp seni sağnaklara
kal yanımda babam
öldüm demi söz vermedim
küstün sandım yüz vermedim
üstüm yırtık güz gelmeli
yakamı paçamı saçımı yüzümü suratı
gülüşüm parçalar çok değiştim
kendime saklan yalnızlığım
şikayetim var unuttum demin
bağrıma bas ben beklemiyim
bugün mef oldum demimdeyim
biliyorum artık sonumu
gözlerim karanlık kafam bulutlu
beni bulamazsan telaşlanma gözlerinde kaybolmuşumdur.
Nakarat:
acım mı canıma kadar yine ben bana düşman
ben bana düşman
sığmadı yine bana kalbim
kalbim bin pişman.