Halit Bilgiç - Ankara Katliamı

Umut dolu koca yürekler ile koyuldular yollara Ülkenin, farklı farklı diyarlarında çıktılar Barış yolculuğuna Her Dilden, Herkesinden ver her mezhepten toplandılar Güldüler yolculukları boyunca Şarkılar söylediler, Alkış çaldılar Barışa geliyoruz deyip, Resim çekindiler her biri Ver her biri Barış yolculuğundan kareler deyip astılar Soysal Medyada Evet, gülüyordu yüzleri, çünkü onlar barışı getireceklerdi Ve 10 Ekim sabahı... Barış sevinciyle uyandı her biri Beklide son uyanışları olacağından habersizdi Barışın Yiğitleri Bir öğretmenim vardı aralarında, yüreği, gözleri ve gülüşü adı kadar şirindi Onunda bir umudu vardı, Çocukları kadar sevdiği hem öğrencileri, Hemde gülüşü yarim kalan çocukların geleceği gibi Ve Saat 10:04, Ankara Kan Revan içinde Barışın Yiğitleri Paramparça! Barış Paramparça yerlerde! Ülkem ayaklandı, Yiğitler paramparça diye feryatlar yükseldi ta gökyüzüne Ve Şirin Öğretmenim Yarim kaldı bütün Umutları Yarim kalan çocukların gülüşleri için giderken, Paramparça ettiler.. Ve Anaların sesi yükseldi, İnanmamıştı çocukların ölümüne Ağıtlar Yaktılar, Yüzlerini tırmaladılar, yoldular saclarını her telini birer birer Kimisi oğlum Orhan dedi, kimisi Zimsirin dedi Kimisi Kuzum Dicle dedi, gitme dedi.. ne olursun ölme dedi.. Ama çoktan gittiler!!