Gökşin Derin - Yağmur

Paspas ayaklarına kalbim, pardon
Yokluğunun ayazında tek bir cümlen olur paltom ve
Sardığım yaramsa derin gözüm seyrir yollarına aşina
Diyemem ki kaybol...
Adını yaz kalbe kaydol.
Gerkçek olan söz ile değil,semtin her bi santimine sen dol!
Ömürlük aşka ay mı saydın ? Veda vakti
Tufan kopar yüreğimde gitme kal,dert ol
Bir damlacık canım onuda sen yol
Tozlanmış ruhlarımız biz etmiyorsa
Bi garip atmosfer sakinleşmiyorsam
Hissetmediğinden ötürü halim yaşattığınsa tam son.
Kavrulur tenim ve savrulur gemim ve sanki
Beden toğrağa defnedilir tırnak etten ayrılmış bak sonunda
Kan mürekkepse içim sen.. aşkın kederi kağıda böylelikle resmedilir...
Hüzün akar göz pınarlarıma her kareme seni sığdırdım
Sığınağım oldun sağanakta,yağmur yağsın göz kapaklarım yansın
Kalmış bir çift söz hala o durakte..
Kilitbahir yaşattığını dilde kilitlemiş,yarım ada yarım kalan aşklarla
Beslenmiş.Devrin Mecnunlarının cebi Leyların kalbi delikmiş..
Kış benim yaz seninmiş..
Kaygan zeminse kalbin zincirli ayaklarım
Gül yüzünde neşem bir gün yanıma gel kanatlanıp,
Seni unutmak istesem kalbimdeki tonla sen
Karşı çıkar buna ayaklanıp,garip..
Biraz bayat tadı,geçen zamana bıraktım fakat sonunda aşkı tam anladım
Sen istesende istemesende gönlün razı yol sanaysa yürürüm uygun adım
Yitik şehrin bitik hatıları gibi,işte aşk tamda bu demek dimi ?
Bana kilometrelerce uzak bir çift göz için aşk tembihi
Kırmızıya çal göz çanaklarımın rengini,sözlerle demlenin..
Göremediğinden ötürü belkide sabaha karşı evdeyim
Sonu yok bu serüvenin, hayalinle sözlenip ayaklarımın altı kor,vücut özleyip...