Ezhel - Esrarengiz

[Verse 1]
Her gün eskisinden daha boş
Her gün eskisinden daha bok
Olur bedenim dumanın etkisiylen sarhoş
Karanalıkta daha loş, düşünceler narkoz
Yap boz, bad-trip, bad-trip
Zihnin odalarında kesilir elektrik
Ağızımdan bi' parmak ötede çakmak eder eşlik
Her nefeste mestim, ruhum vücudsuz bir gezgin
Gez, gez, gezdi dolaştı semaları beynim
Bunca cefanın tek armağanı keyfi
Yaşamımın gözümde hep anlamı değişir
Geçmiş önümde, devam yarın, hey gidi günler
Demediğim günler ayrılık, intikam, acı dolu günler
İhtiras, aşk, boku bokuna ölümler, kalemim kelimemi askere uğurlar
Çabala dur ama bulama parala ara bulama
Ya da kafa kırar-a makara yapıp uzama gri şehrin özünden
Eskir özürler, hızlı hayatını gençlik özümser
Mideme yavaşça söz yazar kanım
Ağırlaşır git gide göz kapaklarım
[Hook]
(Ağırlaşır gözler, ağırlaşır, ağır, ağır
Sesler var paf küf her yanda dumanlar
Ve esrarengiz, esrarengiz
Sisli gelecek es-esrarengiz
Ağırlaşır gözler, ağırlaşır, ağır, ağır
Sesler var paf küf her yanda dumanlar
Ve esrarengiz, esrarengiz
Puslu sokaklar e-e-esrarengiz)
[Verse 2]
Basar stres, kaygı, anksiyete
Vesveseyle kâbuslardan uyanan aksi bebe
Yak sigara, yer çekimi etkisinden kop bi' kere
Sanki daha az ihtiyaç duyarmışçasına oksijene-jene
Jenerasyonun ya mal, ya zekilikten delirmek üzere
Yok eder kendini genç yaşında nesilim neden düzine düzine ?
Üzülüp üzülür güzelim gençliğim küf olur düzene küserek
Anlamaz kimseler bize de sadece diyo'lar: "Üzülme, üzülme."
Dışlanırım toplumdan, farklıyım ondan
Belki bu yüzden sürekli kıskanılır olduğumda farklılaşamayanlar tarafından
Onlar hırslarının dostuysa bana ne? Ben tırsmadım hiç lan bundan!
Barınaklarındayken onlar zevkle ben ıslanırım yağmurda
Deli miyim ya da deli gibi miyim, neyim?
Belli değil ama eminim yine de deyim
Yerindeyse yolcuyum çok, yordu bu bok
Neyi neyi görümle betimler beyin?
Bilemem gelecek dönüşür bur'da düşmana
O zaman derim ki: "Dursa tüm zaman."