Engin Orta - Yaralı Geyik

Giderken Elevide, vardı bir geyik izi
Yaralamışlar onu, kanı karda kırmızı.
Her hal bir avcı vurmuş, yol üstünde kanı var
Bilmez misin vicdansız, onun da bir canı var.
Bir baktım lakubara, kardan görünmez kara
Avcı elin kırılsın, geyiğe verdin yara.
Sebep olan onkmasın, yürümüş yara ilen
Umudu var olsa da, bulunmaz çare ilen.
Yürür da içi yanar, yara gittikçe kanar
Karnında yavrusunu, doğuracağım sanar.
Ne kadar haşmetlisin, yıkıl Çeviğin dağı
İzleri kolladıkça, aldı beni merağı.
Yürüdüğü yollarda, kanı var damla damla
Yara’dan içi yanmış, canı çıkar bir hamla.
Geçiyorken bir baktım, kortağın çığı gelmiş
İzleri kayıp oldu, düşündüm geyik ölmüş.
Biraz daha yürüdüm, izler gene belirdi
Ben bunları yazarken, dostlar sanır delirdi.
Karların arasında, bir tutam ot arardı
Avcı keyif ederken, ona dünya karardı.
Avcılık ile spor, yakışır mı yan yana
Nasıl keyif alınır, Kıyıyorken bir cana.
Bu gördüklerim artık, bende kötü bir anı
Spor diye alırlar, Allah verdiği canı.
Geyiği düşünerek, bakıp durdum izlere
Bir canın dertlerini, böyle döktüm sözlere