Eda Baba - Ben Kedim Yatağım

Özledim koynunda uyanmayı yarı baygın sabahlara
Hiçbir şey düşünmeden, konuşmadan
Dalıp gitmek uzaklara
Sonra düşmek ölüm gibi uçurumlara
Neredesin sesin nerede
Kirpiğinden düşen hüzün hala yerde
Hepsi boş
Kazanmalar başarmalar
Dilediğim onaylanmalar
Yoksun
Haklıydı diyorum soranlara
Ve karanlık perde perde sönerken
Gün seferden dönerken
Başlar aynı tören
Hayat bıraktığı yerden
Tüm hızıyla dönerken
Ben onu seyrederken
Çıkar gelir akşam
Ben kedim yatağım
Çok şikayetçiyiz senden.