Ece Mumay - Eylül

O sayfa kapanmadı
Yırtıldı gönül kitabında
O sessizlik örtüyor, sarı yaprakları
Bu mevsim bu ay gitmek bilmiyor
Eylül…
Eylül…
Oysa yaralı, yarasız düşlere
Daha hızlı koşardık en koyu mavilere, dehlizlere
Aşık olduğumuz halde bir çok zaman korktuk vakitsiz gelen
Yalnızlıklardan
Terk etme beni bu sonbahar
Alıştım sana yan yana durmaya
Gözlerin, saçların donatılmış hüsranla
Gitme kal bu Eylül yanımda