Bektaş Şenel - Kendine Rağmen

"Bir kendini biliyor,
bir kendini tanıyorsun
Sokaklardan geçiyor, insanların yanından
sessizce uzaklaşıyorsun
Kitaplarda kaybolup, şiirlerde savrulup
şarkılara tutunuyorsun
Şu boş evde kimsen kalmamış,
görüyor musun, seni sen bile anlamamış
İnsan kalabalık olmaya çalışır
ve zamanla
kendi yokluğuna bile alışır
Buranın değişmez bir kuralıdır bu
düşünmeyen dünyayla kolay barışır
Mutlu olmak ezberi unutmak demek
hem de kendine rağmen
Aşık olmak bir yalana inanmak demek
bunca tecrüben varken"
Söz: Bektaş Şenel