Bülent Ortaçgil - Hiç Canım Yanmaz

Oturmuşum deniz kıyısına
Tam da kayanın karşısına
Çakıl taşlarını suya atarım
Şimdilerde havalar serin
Sonbahar da giderek yakın
İçimde bir yaz doymuşluğu
Artık hiç canım yanmaz
Çünkü kaptan denize açılmaz
Korktuğu rüzgârlardan mıdır
Benden midir
Başka bir şeyden midir
Konuşmak gelmez içimden
Ya da öf pöf dışarı doğru
Bilirim ki ellerim bağlı
Yaşamak berraklaşır
Bütün yüzler bulanıklaşır
Yer ve zaman savaşları
Artık hiç canım yanmaz
Çünkü kaptan denize açılmaz
Kabuk tutan yaralardan mıdır
Benden midir
Başka bir şeyden midir
O muydu ondan önce
Sen miydin ondan sonra
Romanlarım öyküleşir
Hastalıklarımı dinlerim
Gittikçe babama benzerim
Sokaklarım karmaşıklaşır
Artık hiç canım yanmaz
Çünkü kaptan denize açılmaz
Güvensiz tayfalardan mıdır
Benden midir
Başka bir şeyden midir
Tut vira tut
Çek vira çek
Hadi tut vira tut
Hey, hadi yallah