Alevi Türkü ve Deyişleri - Miraçlama & Semah & Tevhid (Dertli Divani)

Miraçlama
miraç okudu cebrail
muhammed mustafa mâhî
hak emrine oldu kail
eyledi hem azm-i rahi
gaipten yandı bir çırak
çünkü yakın oldu ırak
cebrail getirdi burak
bindi ol habibullahî
burak kadem bastı arşe
erişti fevk ile ferşe
hak kadirdir cümle işe
eyledi bu gez-nigahî
bir nida erişti hak'tan
ya muhammed in burak'tan
göz kamaşır şerer-naktan
müminlerin kıblegahî
yolda ı-rast geldi bir şir
ya nedir bu işe tedbir
hatemini ağzına ver
sundu iki cihan şahı
çıktı sidr'el müntehaya
erişti ila nihaya
kavuştu sırr-ı hüda'ya
seyretti cemalullahî
onda gördü bir nevcivan
yüzü şems-i mah-taban
cemaline oldu hayran
nazar kıldı al-allahî
sordu doksan bin kelamı
hakk ile nik-ü namı
bir dem eyledi âramı
bu ne sırdır ya ilahî
gaipten geldi yeşil el
verdi sib, şir, engür, asel
ol demde gördü bir mahfel
selman'ın şey'en lillahî
ayak üstü kalktı server (canlar ayağa kalkar)
oldu gönül gözü enver
sır ile oldu münevver
dedi bu hikmet ilahî
oldu miracın mübarek
hak kıldı kur'an tebarek
şanına levlak-e levlak
padişahlar padişahı
vardı kırkların cemine
oturdu hak makamına (canlar oturur)
hü dedi gerçek demine
dem be dem resulullahi
buyurdu ol nur-u vahid
size armağan bu tevhid
cümlesi de oldu sacid
(çark)
zikretti kelamullahî
Semah
kırklar bir şerbet içtiler
can ile baştan geçtiler
cezbe-i aşka düştüler
ettiler kırklar semahî
gözleri kurret-ül ayn
ali bin hasan hüseyin
imam-ı zeynel abidin
gürûh-u nâci güvâhi
imam bakır, imam cafer
musa kâzım, rıza server
şah tâki, ba nâki, asker
muhammed mehdi penahî
ata bahş eyle lütfundan
dûr eyleme rahmetinden
mahrum koyma şefkatinden
gedâ feyzi pür günahî
Feyzullah Çelebi
Tevhid
allah allah illallah
la ilahe illallah
ali mürşid güzel şah
şahım eyvallah eyvallah
la ilahe illallah
hak muhammed ali dostum
kerem kılmak size geldi
hariciler mansur’u astı
nesimi’yi yüze geldi
fatma ana firkate düştü
uçmak kapıların açtı
imam hasan zehir içti
münafıktan eza geldi
şimir mervan karşı geldi
kerbelâ al kanla doldu
şah hüseyin şehit oldu
yezidlerden eza geldi
aktı imamların kanı
imam zeynel mürvet kânı
ana rahminde zindanı
levh-i kalem mi yaza geldi
ol münafık yüzü kara
kast eyledi imam bakır’a
hak buyurdu imam cafer’e
denizi yutmağa geldi
didar gözleri gözümden
sevdası gitmez özümden
imam musa-i kazım’dan
imam ali rıza geldi
taki’nin dar’ına durduk
naki’ye can feda kıldık
kendi özümüzden sitem sürdük
can cesetten teze geldi
hasan-ül askeri sensin
erenlere mihr-i kânsın
mehdi-yi sahip zamansın
aliyel mürteza geldi
hünkar-ı evliya geldi
hüseyn’im der yâre neden
yaralandık çare neden
konan göçtü bu haneden
şimdi sıra bize geldi
hû..
Hüseyin Fevzi Çelebi