Albadeep - Gerçekten Unuttun mu

Verse 1:
Ben ne kadar yalnızsam sen o kadar kalabalıktın.
Konuşulucak çok şey vardı, sevginse merabalıktı.
Yüzüne söylemediğim sözcüklerim yalınayaktı
Mevsimse kıştı. Bu ceneza gözüme yakıştı.
Çayın bir liraya verildiği sokaklarda tanıştık.
Ben savaştım sen barıştın. Zamanla alıştım.
Herkes gibi oldum bende çalıştım, yarıştım
Yeraltında bulut olmaya çalıştım.
Bu eski püskü masanın üstü şarkılarıma yerüstü.
21'ime vardım hala yüz hatlarım pürüzlü.
Bi çocuğun eline geçen ciklet kadar dürüstüm.
Hala her ayrıntın insanlığın bir üstü.
Gerçekten unuttun mu ? son cümlemiz olmasaydı.
Yüzüm misali senide yerlerden toplasaydım.
Piskolojimi yenseydim, damarlarım kopmasaydı.
Keşke kafam kopsaydı da, sen başkası olmasaydın
Verse 2:
Hiç kimseye inanmamalısın, hiç kimse Tanrı değil
Eğer hala doymadıysan gel ömrümü sardırıyım
Küp şekerler senin olsun her demlik sana vurgun
Bugünlerde kimliksizim, yalnızlık anayurdum.
Pırlanta sokaklarına varoşluklar bıraktım
Babana yaranamadım, beni kalpten çıkarttın.
Gözüne baktıkca adam oldum, sen çabucak bıkardın
Bi ayrılıp bi barışırdık bileklerimi sıkardım.
Şimdi öldüğümde konuşulucak şarkılar yapıcam
Belki tekrardan birini sevip ardından bakıcam
Hiç dostum olmıcak, cevaplarımı arıcam
Değerin bilinmiyor dicek insanlar tanıcam
Asla aynı neşeyi vermicek plastik suratlar
Asla şarkılarımı sevemicek kulaklar
Ben öyle mayhoşum ki ruhum aynı durakta
Allah'ım çok yoruldum lütfen fazla uzatma.