Alaca - 420

Bıktım bu hayalinizden
sokaklar bizden
sürekli kapris ve hisler
beter lan halin hep isten
ölüm dileklerim olur içten
beyaz sayfalar da var olurum hep hiçten
bırakır mı kelimeler sağ seni linçten
boyadım bu resmi karaya
kafamın için de kilitler
açılır ve dönüşür bu paraya.
düşer gibi gök yüzünden karaya zek
para yağ üstümüze doğru
yaşar hayalleri küsse hepsi bize nolur?
kendi tükürüğün de boğulur olmak ister yerimiz de.
altın rengi derimiz de.
dinlemek istersen gerçek bişeyler bi beni izle
kalmadı ki gözünüz de feriniz be
hepiniz de
olmak istediniz bizim yerimiz de
no!
kaybolur ışıkların içinde zek
bütün gece koşar mj'in peşinde.
düşüyorum bu lanet şehrin tam ortasına
düşüyor gemim
aynı dili konuşamaz
bizle aynı dili konuşamaz
çünkü mahalleniz dolu yobaz
kapanınca ışıklar sizi koruyamaz
Bura son...
mayına bastın..
olur senin canına kastım
gözüne batsın bu bok
senin çamur gibi yüzüne yansır.
kafamızın içi kör, sisten
düşünürüz sistem,
kaçınmadan riskten
sokakların gerçek yüzü bizken
hepsi bize pis der
ve de
polis bahseder hapisten
anlamadılar hiç matisten
sanki hepsi bot öyle basitler
çekip ot dumanından nasiplen
Ya da kork durdur basıp fren
yok egom ama sayılırım asilden
hey..