Aklan Akdağ - Sonbahar

Gölgen asılı kalmış duvarımda
Çekmecede kokun saklı hala
Yastığımda saçların, nefesin başucumda
Gözlerim gözlerini bekliyor aynada
Hayalin süzülüyor birden karşımda
Perdeler uçuşuyor her adım atışında
Sessizce uzanıyorsun yanıma
Usulca sokuluyorsun koynuma
Ve ağır ağır, ağır ağır
Geliyor sonbahar
Rüzgarlar, yağmurlar kimin umurunda
Oysa duvarlar yokluğunun farkında
Susmuşuz sanki bin yıldır bu odada
Acıtıyor, acıtıyor boşluğun
Geceler bitmiyor böyle susunca
Sancım dinmiyor ne yapsam da
Yokluğun tokat gibi yanağımda
Acıtıyor, acıtıyor, acıtıyor
Ve ağır ağır, ağır ağır
Geçiyor sonbahar