Ahvali Efgan - Travma

Adını taşıyan o yangınlara
Hiç varamadıgım dert dolusu akşamlarıma
Gel bi gece, gözlerimde yaş dolu yıllar
Gel bi gece zaten ölümlü dünya
Nasıl bi yokluk bu? adı var kendisi yok
Bir kaza bu duygularım can çekiyor
Hala yürüyemiyor kendini hiç koruyamıyor
Ben hala yaşamak istiyorum seni dokunamıyom
Engin denizlerin mavisindeyim
Sahi neredesin? gözlerimin mateminde mi?
Yoksa saçlarının sahibinde mi?
Bu gerçek duygularım infilak edip
Dünyadan uzaklaştı, gözlerinden uzaklaştım
İçine daldığım şu kalbin bana tuzaklaştı
Elinden gelen tek şey kalbime suç atmaktı
Öyle gülmeseydin bu sevdayı uzatmazdım
Verse 2:
Yorgun halimi hiç bilmiyordun oysa
Kan revandı hayallerim gelmiyor sonumda
Kabul etmiyordu topragın, nefes almıyordum oysa
Ben bu acıya dayandım da , eksilir canımdan
Bu şehir sen kokulu her yanında varsın
Sol yanıma darsın özlemin vedasız
Aşka sahip olan her kadın vefasız
Bu yarım hikayenle son yakın temasım
Okumadığım o kitaplarda adın var
İnan ki nefret ettim lanet olası adından
Ne kadar temizlesemde ruhum arınmaz
Üstüme çöktü hüzün karaladığım adınla
Ağır bi travma, kalbinde misafirim
Bırakma ellerimi bu en büyük felaketim
Yıllar beni uçurumlara sürükledi
Bakamadığım o gözlerinden ömür boyu sürgün yedim..
Söz/Vokal: Ahvali Efgan(Mehmet Aksüt)
Mix/Düzenleme: Ahvali Efgan(Mehmet Aksüt)
Beat:Gökhan Atalan
Tasarım: Olcay Satılmış