Ahvali Efgan - Har

Birini çok seversen ölürsün, sevilirsen ölümsün
Hayatım kara bi soba sen içinde kömürsün
Gençliğimi yaktı birisi duygularımı sömürdü
Kalanlar ölüm gibi gidenlerde gönülsüz
Bunu bilmelisin her gecemde seni yazarım
Beni gözlerimden tanır gurbet akşamları
Sonum gelir yavaş yavaş boynuma sarıl
Çok özlediğini söyle seni özlemedim sanıp
Sana yaklaştıgımı sandım ama uzaklaşmışım
Unutmadığını sandım da unutmuşsun
Sana çalkalanan hislerimde durulmuşsun
Güzel bi şiirmişsin okunmuşsun
Unutmadan,unuttum artık seni unutmayı
Bu şehri yaktım seni ellerimle uğurladım
Hatalarımın telafisi yok anladım
Belkide bunlar sana hislerimin son anları
Nakarat:
Canımı yakıyo onada benim gibi sarılman
Ne olur anla beni, çıkamıyordum yolundan
Nefsime hakim değilim bu yüzden aşka dalıp
Bu yüzden az olsa yaralandım okunla
Önümde bir yol ama ben yoruldum artık
Gülümseyişin bana gelecek vaadediyor sandım
Nasıl ki gökyüzü hiç olamıyorsa aysız
Göğsümde nefesim, damarlarımda kanımdın
Bölüm2:
Geceme har oldun, sonunda yangınlara vardım
Önce adım sonra bahtım karalandı
Aşk dediğin bir savaş be gönlüm yaralandı
Vücudumda kangrendin ama atamazdım
Memleketim 4 duvarım silindi alın yazım
Bu gidişin olmadı bu seferlik sayılmasın
Ne olur artık canım bir yalanla yakılmasın
Bi nevi gurbet gibi saçlarından uzaktayım
Seni sevmek hastalığım yoktu başka tedavisi
Hayallerinde volta atar duyguların müdavimi
Bi tek gözümü doyururur inan güzelliğin zerafetin
Yıllardır unutamamak seni , kaderin emaneti
Ne yazık kar etmiyo pişmanlık
Nasıl paramparça ettin aşkı ellerinle vicdansız
Sarfedecek sevgin kalmadıysa benden harcarsın
Şu deli kalbim bi tek senle çarpardı
Söz: Ahvali Efgan
Müzik: Ely Teyp
Video: Berke Ogan