Ahiyan - Kömür

Kimseyi tanımadan sevmem,hepsini yanlış tanımışım.
Yeşil gözde; duman.
Kömür görür yanarmışım.
Beni görme,beni duyma,beni asla dinleme!
Beni kurtaramazsın,gücün yetmez en derinlere.
Hayal kırıklığı da uğramadı dert kazanmama.
Aştım,alışkın değil kadınlar sert adamlara.
Ne teninden tiksindin ne kokundan ne de görüntünden,
Sen dirine aşık oldun aynalarda,ben kadavrana.
Başka seçeneğim kalmadı.
Boş palavralar huyum değil bilirsin,susarım ben de havlamam.
Öldürmem lazım artık seni -kesin çözüm-
Yaşarken bitirdin kalmışsa da sebepler senle olmama.
Ulan bu çektiğim ne,her gün mü bayılırsın Ahi?
Birini kaybettin de birini kazansaydın lan bari!
Benim için yalnızlık;mutluluklarımın en ideali.
Seninse kansızlık!
Kanın bozuk!
Alıştırma bari!
Beni buna karıştırma,kaç herife sarılacaksan daha.
Konu aşk olunca,şeytanlaşır sarışınlar dahi.
Geri dönüşümler zalimcedir bazen,yani kanınca.
Benden uzaklaşınca eridin,kimler yakar sahi seni?
Beklesem de beklemesem de gelmiycen belli.
Gezdik tozduk,eğlendik,yeri geldi sigaralar söndü elimin üzerinde.
Kıskandın; bardaklar kırıldı.
Senin kazandığın dudaklarımı zıvanalar yendi!
Kızım etme,eyleme beni atma diplere!
Lan bana açık kapı bırak,beni atma,kitleme!
Ben bi hata yaptım,kendince elli ile çarptın.
Elli yerden vurmuş olsan da seni satmadım bi' kere!
Nakarat:
Bizler alışkın yaralara,
Gün vakti gözlerimden karalara.
Bi' sinir sebep olur bütün yıllarıma,
Dönmem yalandan sarılana yeniden.