Şebnem Kısaparmak - Mor Salkımlı Sokak

Seni düşündüm yine bu akşam üstü
Gelmedin mor salkımlar sana küstü
Umutsuz bekledim sabaha kadar
Çok sevdiğin yağmurlar bile sustu
Seni düşündümde çıldırdım yine
Kahrettim seni benden çalan geceye
Seni sordum yatıgıma seni sordum boş odama
Hesap sordum yumrukladığım duvarlara
Mor salkımlı o sokakta ellerimi tut
Okşa yine saçlarımı dizinde uyut
Ne çok severmişim gidince anladım
Bu serseri gecelerde sana ağladım
Bu akşamda sensizliği anılara sarıp içtim
Kaybettikten sonra anlıyor insan
Meğerse hiç kimseyi senin kadar sevememişim
Bir dönsen en güzel yerinde biten o rüya
Yeniden yaşanır istesen
Yıldızları sermezmiyim ayaklarına
Geldiğin yollara toz olmazmıyım
Yine şafak söküyor
Uykuların unuttuğu gözlerim yine tavanda
Ne vardı diyorum ah bi dönseydin son anda
Şarjörüne hasret sürdüm sazımın
Şimdi hüzün işgalinde yüreğim
Ve ben hala mor salkımlı o sokakta bıraktığın yerdeyim.