Şükrü Güler - Zeynebum

Çıkmam bidah çıkmam hamdusi yaylasına
Orada ateş düştü bağrumun ortasına
Kapnmaz kilit olmaz gönül pencerisinde
Sevda duygularını yaşadık zirvesinde
Düşürme kaşlaruni akıtma yaşlarını
Yayla çiçekleriyle süsülerdim şaçlarını
Utanmam sevduğumden vazgeçmem bildiğumden
Hiçbirşey düşüremez zeynebi yureğumden
Aksın yaşım katılsın potomya deresine
AŞKIMI ilan ettim bütün sülalesine
Dağ bayır dile gelsun konuşsun aşkımızı
Sevmek kabahat ise alsınlar başumuzi
Gürgen ormanın derin gölgesi olur serin
Demedun mu babana yoktur yatacak yerin
Kitle dağı ayane duman var tepemize
Kollayın zeynebumu emanetumdur size
çıkmışım potomyadan zeynebum senin için
Hayde dedum gelmedun niçin zeynebum niçin
Dünmde bu günümde çok çile var önümde
Istemem acı çekme beni her gördüğünde
Herşeyi silip atma akıma şüphe katma
Ayrılırsakta seni sevduğumu unutma
Farketmez bensiz kalsın potomyanın dağları
Gezdikçe yüreğumde yaşar hatıraları...
(ümit)