İsmail Türüt - Kaderim Yardan Zalım

Kaderim yardan zalim perişan oldu halim
Ne edeyim uşaklar böyleydi ilk balım
Şirini düşünürüm ferhat gibi yazarım
Ne anana ne sana kaderime kızarım
Usandım şu kadere hep sual vere vere
Daha sevda eylersem yemin olsun bin kere
Kör olsun zalim kader hor gördü sevdiğimi
Düşmanımdan çekmedim kaderden çektiğimi
Yeni yaptım evimi yıkandı perdeler
Bırakıp gittin beni sevindirdin elleri
Bu benim türkülerim dertlere devamıdır
El güler ben ağlarım allaha revamıdır
Ben derim herkez dinler hoşuna gider
Beni beyledi bu dertli rızan ey
Bilmezler ismaili vardır yeni sevdası
Çıra gibi yanıyo yüreğimin ortası
Yedim uşaklar yedim kaderin tokatını
Dert yüklü bu destanın kader kodum adını
Oturdukda düşündük uşaklar nasip nasip
Son defa soruyorum değilmi bize yazık
Benim kadersin yavrum kader gülmedi sana
Yatıp uyuyamadım koynunda kana kana
Kör olsun zalim kader beni derde bağladı
Bu yazdığım destana evli bekar ağladı...