Çelik - Yeter

Savaşta aç susuz perişan çocuklar
Bir lokma ekmeğe muhtaç bu insanlar
Her biri bir yerde dağılmış hayatlar
Öyle kan akarken sarılmaz yaralar
Dünya yeter hepimize kavga niye
Savaş niye at silahı bir köşeye
Zaman varken dön geriye
Sokaklar karanlık şafakta ışık yok
Kimsede günaydın diyecek umut yok
Yavrular soruyor nasıl bir hayat bu
Babalar ağlıyor verecek yanıt yok
Dünya yeter hepimize kavga niye
Savaş niye at silahı bir köşeye
Zaman varken dön geriye