Çalakalem - Çiçek

Doğar büyür insanoğlu, bilmez anlamaz da
içine düştüğü bu dünyanın, karanlığın
dili hiç olmaz, konuşmaz ki anlatsın bu sancıyı
canını yakar nefes alıp vermek; söyleyemez
ne ilk ne sondu, zordu
sarardı soldu çiçekler ölüm gelince
yerine kondu,
bir tutam gözyaşıyla,
yankılandı duvarlar
yarım kalmış hüzünle
yerine kondu,
yarın olmasa bile
neyin peşindeyiz, sorma
bu yalan, bilinmez zamanda
içine düştük bu dünyanın, her yer karanlık
canımı yakar nefes alıp vermek; söyleyemem.